Çikolata
1990 yılıydı sanırım, babam bir konferans için Gürcistan’a gitmişti. Sabaha karşı dönmüştü.
Gün ışıdığında kardeşimle ganimetleri paylaşmak için hemen çantalarına saldırmıştık.
Araştırmalarımız sarı renkli bir kutuda yoğunlaştı. Üzerinde anlamadığımız yazılar vardı ama limon resmi kutunun içini ele veriyordu. Aç mideyle kutuyu açtık ve karşımıza sert ve kokusuz ekmek gibi bir şey çıkmıştı.
İlk ısırığı ben aldım, sonra kardeşim. Birbirimizin suratına baktığımızı hatırlıyorum.
Tadı farklıydı. Kötüydü. İğrençti. Tamam hamuru yenebilirdi ama içi? İşte o feciydi. Sanki püre gibi bir şeydi. Oysa, oysa içi çikolota dolu olması gerekmez miydi?
Aradan yıllar geçti. Riyad’da ofisin köşesindeki fırın ve yanındaki bakkal uzun zaman yiyecek bulduğum tek yerlerdi. Bir Cuma sabahı, fırında, görünümü güzel olan ve sanki iki gün idare edebilecek bir ekmek gördüm. Hatırlıyorum da o yokluk ortamında yeni bir şeyleri görebilmek önemliydi. Ama odamda ekmeği kestiğimde karşılaştığım manzara beni bir anda 21 yıl öncesine götürmüştü. Tamam bu sefer çikolata beklemiyordum ama ekmeğin içindeki o pure gibi şey neydi? Süpriz, hurma :) evet, adamlar ekmeğin içine hurma koymuşlardı. Peki, renkler ve zevkler yöreden yöreye değişebilir dedim. Isırdığımda ise hurmalı ekmeğin bana hitap etmediğin gördüm.
Dün benzer bir durum daha yaşandı. İTÜ’de öğleden sonra hatta akşama doğru bir hocam yeşil renkli bir kutu içinde kurabiyeler ikram etti. Kurabiyenin yanıında içeriği gözüküyordu ve gene çikolata yoktu. Hocam açıkladı,” biz çocukken çikolata yoktu. Şekerli/tatlı şeyler incir veya üzüm kuruşu ile sağlanırdı. Bu kutuyu da ingiliz bir arkadaşım getirdi. İçinde incir var.” Gülümsedim zira onunkisi 60 yıllık benimkisi ise 22 yıllık bir mevzuydu :)
Bu sabah krepimin içine ilk defa çikolata koyunca bu yazı ortaya çıktı :)
Bu yazı 2262 defa okundu
Bloguma http://ahmetanildindar.blogspot.com.tr/ adresinden erişebilirsiniz.
- Hoca Ne Düşünüyor? - 29/08/2014
- Türkiye’deki Yükseköğretimin Evrimi - 22/08/2014
- Ders Vermek… - 01/08/2014
Bir yanıt yazın