Evin Etrafında Olmak
İstanbul’a geldiğimde imrendiğim bir olay vardı, işyeri evine yakın insanları şanslı bulurum.
Bundaki en büyük etmen tabiki 10 yıldır ev-iş arasında harcadığım 3-4 saatlik süredir.
Evim Anadolu yakasında, (eski) işimse Ataköy’deydi. Başlarda oldukça eğlenceliydi ama zamanla çok can yakıcı bir hal aldı.
Düşünsenize okuldan çıkıyorsunuz ve evde ayaklarınızı uzatmanız için en az 2 saatiniz var. Hele ki eve gidip çalışmayı planlıyorsanız bu çok daha can yakıcı bir durum.
Hele ki doktora sürecimde bu beni çok zorladı. Hatırlıyorum da 2006-09 arasındaki tez süremde hayat çok ama çok garip bir hal almıştı. Benim için ödenmesi ağır bedellerden birisi olmuştu ev ile işyerinin ayrı yakalarda olması.
Ancak, hayat biz istemesek de devam ediyor. Doktora sürecim bitti ve ardından askerlik başladı. Askerlik önemliydi zira ardından planlar bambaşkaydı.
Mart başında İstanbul’a geldiğimden beri hayatım evimin etrafında geçiyor.
Bundan çok mutluyum zira artık saatlerce yol gitmiyorum.
Günlük rutinimin içinde sonsuz gibi gelen uzun yolculuklar bulunmuyor. Verimlilik hat safhada. Ve en güzeli sabah 0700’de kalktığımda yataktan fırlayarak “Deniz otobüsüne geç kaldım” demek yok.
Aslında arada iki defa okula gittim. Ve emin olun hiç ama hiç özlememişim orayı. Hem yolu kötü, hem de ortamı.
Zaman gitme zamanı.
Ama artık başka yerlere doğru yol almak gerek.
Bu yazı 1141 defa okundu
Bloguma http://ahmetanildindar.blogspot.com.tr/ adresinden erişebilirsiniz.
- Hoca Ne Düşünüyor? - 29/08/2014
- Türkiye’deki Yükseköğretimin Evrimi - 22/08/2014
- Ders Vermek… - 01/08/2014
Bir yanıt yazın